Dag 1: 19 juli

Alles is ingepakt. Nog een keer gecheckt: we zijn er klaar voor.
Rond 5 uur worden we door de Schiphol taxi opgehaald. Op dit tijdstip weinig verkeer, dus we zijn ruim voor zessen op Schiphol. Vorige keer duurde het drie uur voordat het lukte om in te checken, dus we zijn dan ook enigszins verbaasd dat we binnen 10 minuten ingecheckt zijn. Dan eerst maar even eten. Op naar een restaurant dat open is. Op dit tijdstip is dat alleen de Mc Donalds, dus dan maar een ontbijtmenu bij de Mac. Vast om in de vakantiestemming te komen;)

Met enigzins dubbele gevoelens lopen we na het ontbijt rond op Schiphol om wat winkeltjes te bekijken. We hebben erg veel zin in de vakantie en bedenken vast hoe leuk alles zal zijn. Aan de andere kant denken we natuurlijk ook aan die mensen die hier twee dagen eerder met hetzelfde fijne vakantie gevoel rondliepen en er nu niet meer zijn omdat een paar malloten dit vliegtuig zonodig uit de lucht moesten schieten.

De vlucht verloopt voorschoedig en na ongeveer 7 uur vliegen landen we op JFK airport in New York. Niels vond het vliegen geweldig en heeft zich prima vermaakt. Vooral het remmen na het landen vond hij prachtig. Met glinsteroogjes keek hij naar buiten.
Tot onze grote verbazing was er een aparte rij voor mensen met second time esta. Doordat dit onze tweede reis naar de VS was binnen paar jaar mochten we daar heen en stonden we zo buiten. We waren eigenlijk uitgegaan van ongeveer anderhalf uur in de rij staan, omdat dit in de reisgidsen zo vermeld stond. De rij voor first time esta leek ook echt wel zo lang te zijn.

Met de bus op weg naar ons hotel. Een mooie rit, waarbij we heel mooi Manhattan konden zien. Niels heeft hier weinig van mee gekregen, hij lag bijna gelijk te slapen.
Het grote verschil tussen arm en rijk werd ons vrijwel gelijk duidelijk. Van een wijk waar vele huizen op instorten leken te staan naar een wijk met mooie goed onderhouden vila's. Heel bijzonder was het kerkhof waar we langs reden. Deze was zeker 5 mile lang en liep gewoon onder de snelweg door. Van een rustige laatste rustplaats was hier niet echt sprake.
In de buurt van Time Square stapten we uit de bus. Van hieruit leek het nog een heel eind lopen naar het hotel. De volgende dag bleek dat dit best mee viel, maar met koffers een weg die vals plat leek omhoog lopen was toch wel iets meer uitdaging. Langs de route veel fastfoodrestaurants, met heel grappig ernaast vaak een winkel waar ze salades of smooties verkochten of een stalletjes met vers fruit.
We hadden een grote kamer in het Holiday-Inn hotel vlakbij Central Park. Het kinderbedje voor Niels ontbrak. Blijkbaar kennen ze dat hier niet zo zoals wij dit kennen. Gelukkig doen ze wel aan grote bedden en kon Niels prima bij ons in bed slapen. Na een uurtje slapen op pad in de omgeving het hotel om te eten. Geheel in Amerikaanse stijl hebben we hamburgers gegeten. Daarna nog even bij Central Park gekeken, waarna het wel tijd was om te gaan slapen.