Als we rond half 8 wakker worden is het net droog geworden. We ontbijten buiten, doen de afwas en ruimen onze spullen op waarna we weer op weg gaan.
Via de 30 rijden we langs Tupper Lake richting Lake Placid. We rijden door de bossen, met vrijwel geen verkeer om ons heen. Vanuit het niets zijn we ineens in Lake Placid, waar in 1932 en in 1980 de Olympische Winterspelen zijn gehouden. Een hele populaire plek, ook in de zomer. Het plaatsje heeft wel iets weg van een populair Oostenrijks skidorp. Vele hotels en motels, afgewisseld met souvernierswinkeltjes en winkels waar je ski en snowboardspullen kunt kopen en huren. Langs het meer kun je uiteraard ook schaatsen en boten huren. In de hoofdstraat staan we zelfs in de file. Het is er zo druk dat je er niet kunt parkeren langs de kant van de weg. In het centrum bevinden zich de Olympische 400 m schaatsbaan uit 1980, nu gewoon een plaat beton, en het Olympische museum. Even buiten het dorp is een parkeerplaats waar je gratis kunt parkeren en dan met een bus naar het centrum gebracht wordt. Wij slaan het centrum over en bezoeken de Skischans een stuk buiten het dorp. Eerst komen we aan de achterkant van de schans uit. Daar valt op hoe hoog zo'n schans eigenlijk is. Je moet geen hoogtevrees hebben om daar vanaf te durven gaan.
Vanaf de andere kant kunnen we de schans op. Eerst een stukje met een stoeltjeslift. Als we naar deze lift toelopen zien we twee bobsleeen staan. Natuurlijk willen Niels en ik hier even in zitten. Op tv ziet dat erin springen er altijd erg gemakkelijk en soepel uit. In het echt valt dat best wel een beetje tegen. In de bob is het erg krap en je ligt er bijna helemaal in. Misschien komt het doordat ik geen topsport figuur heb, maar het eruit gaan is nog veel lastiger. Gelukkig helpt Nanning me er weer uit.
De stoeltjeslift omhoog vindt Niels geweldig. Hij moet bij Nanning op schoot zitten omdat hij nog te klein is om zelf te zitten. We hebben een erg mooi uitzicht op de schans, het scorebord en de tribunes. Een aantal schansen zijn nog steeds in gebruik en kunnen zelfs in de zomer gebruikt worden. Zo zijn er ieder jaar skispringwedstrijden op the 4th of juli. Natuurlijk moeten we boven even op het medaillepodium staan en een foto van onszelf maken.
Met een lift kunnen we nog verder de schans op, tot het punt waarvandaan de springers naar beneden gaan. We hebben een geweldig uitzicht over Lake Placid en zien zelfs in de verte de Olympische Skipiste liggen. De bobsleebaan moet ergens bij de schans in de buurt zijn, maar die zien we helaas niet liggen.

Bij de parkeerplaats beneden zijn een drietal kleine schansen. Een van die schansen wordt op dit moment gebruikt. Een aantal jongeren springt er vanaf om na de sprong in een zwembad te landen. Een goed manier om het skispringen te oefenen met een enigzins zachte landing. Niels vindt het erg leuk om naar te kijken en doet de bewegingen na. Aai wordt uitgelegd hoe de " mensjes" van de schans springen.

Na een poosje kijken voor ons tijd om weer verder te gaan. Even voorbij het dorpje Wilmington ligt New York North Pool met Santa's Workshop. Natuurlijk willen we wel even een bezoekje aan de Noordpool en de kerstman brengen. Helaas blijkt deze atractie op maandag gesloten. (de kerstman heeft ook weekend) Geen bezoekje aan de kerstman voor ons dus.
We rijden nog een uurtje verder en komen uit bij het Macomb Reservation State Park in Schuyler Falls, New York. Dit park ligt vlakbij Lake Champlain, het meer waar vandaan de Hudson richting New York stroomt.
Op een doordeweekse dag zijn er genoeg plekken vrij en we kiezen voor een plekje vlak bij de speeltuin, waar Niels natuurlijk gelijk naar toe wil. In de speeltuin zijn wel 7 glijbanen die allemaal getest moeten worden. Eekhoorns zijn er in het park ook erg veel. Tijdens het spelen zien we er al drie en bij ons campingplekje nog meer. Er zijn er zelfs twee die ruzie hebben. Van een afstandje vindt Niels ze erg leuk, maar als ze dichterbij komen zijn ze toch wel een beetje eng. Ondertussen hebben de buren van de overkant van het pad ruzie op z'n amerikaans. de vraag is " ga jij weg of ik" en wie de rekeningen betaald. De f***K you's vliegen over de camping. Bijzonder vermakelijk om te zien. Uiteindelijk rijdt hij weg en... zij ook... verwarrend, zo'n amerikaanse ruzie.
In het park zijn helaas ook veel steekbeesten, dus noodgedwongen smeren we ons in met anti prikbeesten spul. Citronellakaars, smeerseltjes met Deet en azaron doen het goed hier.
Na het avondeten lopen we nog even naar het meer voor een verfrissende duik. De zon schijnt nog steeds en het lijkt erop dat we het deze avond gewoon droog houden. We zijn de enigen bij het zwemstrandje. Nanning en Niels graven een aantal geulen langs de waterkant zodat het water erin kan lopen. Er zitten ook allemaal kleine visjes langs de kant in het water. Niels probeert ze te vangen, wat natuurlijk niet lukt.
Weer terug bij de camper is het tijd voor Niels om te douchen en naar bed te gaan. Wij bekijken nog even de kaarten om een plan voor de komende dagen te maken.