De dag begint met mooi weer. Om ons heen zijn verschillende mensen aan het inpakken en zijn de parkrangers aan het afval inzamelen op de quads. Niels vindt het allemaal bere interessant. Een ontbijtje en lekkere koffie helpen ons op weg. Pappa ruimt op, mamma gaat met Niels naar de speeltuin. Lekker relaxed allemaal. Zelfs de overburen lijken het weer met elkaar te kunnen vinden. Beide auto's staan weer voor de caravan en er heerst serene rust. We hebben het reisplan omgegooid om enkele dagen op 1 plek te kunnen zijn. Mount washington richting het oosten wordt geskipt en we blijven hangen in de Aridondecks. Langs route 9 zakken we door de Hudson vallei naar beneden om vanavond uit te komen bij Lake Moreau State Park vlakbij Hudson Falls. De route 9 wordt in alle boekjes aanbevolen. Het is inderdaad een mooie route door de bossen. We zien hoge bergtoppen en diepe kloven met rivieren er door heen. Door rustieke dorpjes (zeg maar uitgestorven) rijden we op ons gemakje naar het zuiden. In 1 van de dorpjes ( geen idee meer hoe het heet) zien we een postoffice om postzegels te scoren. Olga vraagt wat het kost om een kaartje naar europa te sturen. " all the way to europe?" vraagt de mevrouw verbaasd. Aan de balie hangt een bordje dat er geen cash geld voorradig is en dat pay-checks in het naburige dorp geind moeten worden. De mevrouw moet even bellen om te vragen wat een kaartje naar europa kost en olga wordt voorzien van 7 postzegels van 1 dollar 15. Op weg maar weer. Vlakbij Schroon Lake zien we de "natural stonebridge and caves die we met een bezoekje vereren. Een lange weg de wildernis in waarlangs de uitbater van het park bordjes heeft gezet met verontschuldigingen voor het slechte wegdek en het feit dat de natural bridge niet dichter bij de snelweg ligt. Leuk gedaan. Eenmaal in het park krigen we na betaling van de entrance fee (alles kost hier geld, behalve de refill bij de fastfood) een plattegrond met een route over het terrein. Het blijkt een leuke route te zijn, gebouwd rondom een riviertje wat onder een berg verdwijnt en aan de andere kant weer tevoorschijn komt. Een natuurlijke brug, met bovenop het winkeltje en de parkeerplaats. Wonderlijk. De rivier is ontstaan uit een gletsjer en dat is goed te zien aan de enorme rotsblokken die in de rivier liggen. Daar waar de grot onder de berg verdwijnt is in 1956 het plafond naar beneden gestort. Een enorm rotsblok is toen in de rivier gevallen waarlangs het water nu wild heen kolkt. Op deze plek heeft vroeger ook een sawmill gestaan (Nederlands) waarvan nu alleen de fundamenten nog resteren. Op het park is ook een goudzoek-was-installatie-waterstroompje waarin Niels mooie steentjes kan zeven. Het water is erg leuk om mee te spelen.
Na ons bezoek aan de caves en de brug pakken we de interstate om een beetje op te schieten. Olga en Niels doen nog even een hazeslaapje en na anderhalf uur bereiken we Mareau Lake. Onze taktiek is wat gewijzigd. We doen 1 nachtje en als het bevalt boeken we wat bij. Deze camping is leuk met een groot meer om in te zwemmen en met leuke buren naast ons. Niels noemt ze opa en oma, het zal aan de leeftijd liggen. Bij het inchecken krijgen we een boek vol met tips over de omgeving. Leesvoer voor vanavond. Nanning en Niels straten een vuurtje en na 10 minuutjes kunnen de zalmmoten er op. De vuurplaatsen op dit park hebben geen rooster dus zijn we blij met ons tosti-ijzer. Daar kun je ook prima visjes in bakken. Na het eten gaat Niels onder de douche (nieuw dus lekker fris, ruim en schoon) en duikt olga haar mandje in. Nanning ruimt nog wat op en doet de afwas nog even.